Pogadanka: Northrend

     Northrend jest północnym, lodowym kontynentem świata Azeroth i źródłem Plagi. Jest to także siedziba złowrogiego Króla Lisza, który rezyduje w Icecrown Citadel. Jeśli chodzi o rozmiary samych stref, znajdziemy kilka (zwłaszcza Borean Tundra i Dragonblight) większych lokacji, co czyni je po wiele większymi strefami, niż te w Outland. Jednocześnie jednak Northrend obejmuje również kilka raczej niewielkich stref (mianowicie Sholazar Basin i Wintergrasp). Northrend jest większe niż Outland pod względem ilości dostępnych krain, znajdziemy tam 10 nowych krain, gdzie w Outland jest ich 6, lecz pamiętajmy, że dodatek dodał nam również nowe lokacjie na Azeorh. Nowy kontynent składa się z następujących krain: Borean Tundra, Howling Fjord, Dragonblight, Grizzly Hills, Zul'Drak, Sholazar Basin, Crystalsong Forest, The Storm Peaks, Icecrown, Wintergrasp.

HISTORIA

    Northrend często nazywany  jest "dachem świata", bądź "koroną Azeroth". Podobnie jak inne kontynenty, był kiedyś częścią pierwotnego Kalimdoru, który został rozerwany podczas Rozbicie. Obszar ten był kolebką wielu przyszłych imperiów, choć nie wszystkim udało się przetrwać do czasów współczesnych, a jeszcze mniej w pierwotnej formie. Spośród wszystkich innych cywilizacji najważniejsza była cywilizacja tytanicznych strażników i ich sług. Miasto tytanów Ulduar położone jest regionie znanym później jako Storm Peaks, rządzone przez tytanicznych obserwatorów wybranych przez tytanów. Ci Opiekunowie, jak zaczęto ich nazywać, byli dowodzeni przez jednego z nich znanego jako Odyn, który objął dowództwo nad armiami wykutymi przez tytanów przeciwko siłom Starym Bogom. Odyn nasycony został mocami Aman'Thula i wraz z Tyrem walczył z Ragnarosem Władcą Ognia. Ostatecznie opracowali i odnieśli sukces w planie obalenia Yogg-Sarona. Za przywództwo, determinację i odwagę Odyn otrzymał tytuł Prime Designate, przywódcy tytanitów w Azeroth i otrzymał zadanie pilnowania więzienia Yogg-Sarona oraz utrzymywania Kuźni pod ochroną i w tajemnicy. Opiekunowie by strzec porządku i tajemnic tytanów korzystali z mniejszych tworów stworzonych przez samych siebie jak i tytanów. Wśród nich znajdują się potężni Ziemni ( znani nam bliżej jako krasnoludy), którzy drążyli tunele w głębinach ziem, Żelaźni Vrykule, którzy służą jako obrońcy lokalizacji tytanów, Mechagnomy, które zarządzały i konstruowały wielkie cuda tytanicznych cywilizacji i Tol'vir, którzy w ogólnym pojęciu służyli strażnikom. I Zapomniał bym o gigantach/olbrzymach czy zwał jak zwał którym powierzono zadanie obrony przez najeźdźcami jak i wszystko co jest związane z rzemiosłem. Pewnie nie raz je spotkaliście na swojej drodze.
    Kiedy pozostali Opiekunowie postanowili poprosić Panteon o wzmocnienie Smoczych Aspektów w ich bohaterskiej walce przeciwko Galakrondowi, Odyn stanowczo się temu sprzeciwił, twierdząc, że tylko wykutym przez tytanów tworom można ufać w obronie Azeroth. Aspekty zostały wzmocnione pomimo jego sprzeciwów, więc Odyn wziął część Ulduaru i wzniósł ją w niebo, tworząc Halls of Valor, a tym samym zrezygnował ze swojej pozycji jako  Prime Designate.
    Opiekun Mimiron odkrył kaja'mite (Surowiec/rude któa po spożyciu wyostrza zmysły i oczywiście uzależnia. Spotykany głównie w Kezan, Lost Isles i Zandalar) i próbując określić jego właściwości, eksperymentował na różnych rasach. Odkrył, że ruda jest niezwykle silna i zwiększa intelekt. Jednym z efektów ubocznych tych eksperymentów było powstanie prymitywnej formy życia, która włóczyła się po lasach w pobliżu Ulduar. Spożywając kaja'mite, przekształcili się w nową, wysoce inteligentną rasę znaną jako gobliny.

    Jeden z potężnych strażników i syn Odyna, Loken, miał romans z Sif, żoną jego brata Thorima. Yogg-Saron ze swojego więzienia w Ulduarze wpłynął na myśli Lokena i sprawił, że zaatakował Sif - zabił ją przez przypadek. Przerażony tym, co zrobił, ale zbyt przestraszony, by powiedzieć Thorimowi prawdę, Loken oszukał go, by wmówić mu, że to dzieło Arngrima, króla lodowych gigantów. Loken powstrzyma wojnę między siłami Thorima i Arngrima za pomocą armii, którą stworzył w Kuźni Woli, ale nieznany jeszcze Lokenowi Yogg-Saron rzucił klątwę ciała w kuźni, która powoli przemieniała wykute twory z kamienia w cieliste formy. By tego było mało klątwa rozprzestrzeniła się również na tych wykutych przed stworzeniem klątwy. Po tym, jak Thorim w rozpaczy wycofał się do Temple of Storm, Loken desperacko starał się ukryć swoje czyny, nawet jeśli oznaczało to użycie do tego mocy Yogg-Sarona, bo gdyby Algalon lub Panteon kiedykolwiek dowiedzieli się to jego życie zostanie utracone. Zaaranżował śmierć Mimirona, sprawiając, że wyglądało to na wypadek laboratoryjny, chociaż mechagnomu Mimirona stworzyły mu nowe ciało - mechaniczne, aby pomieścić duszę Opiekuna. Loken ujarzmił Hodira i Freyę, doprowadzając ich do obłedu i wiary że Stary Bóg jest dobry. Przekonał Helyę, by uwięziła Odyna, Pierwszego Desygnowanego, w swoich Komnatach Odwagi, twierdząc, że Odyn porzucił  tytuł Najwyższego Desygnowanego. Loken spodziewał, że Ra przybędzie z południa i zbada, co się dzieje, ale Ra nigdy nie przybył. To dlatego, że odkrył, że Panteon nie żyje, został zabity przez Sargerasa i zrozpaczony zamknął się w kryptach Mogu'shan. Później Loken wygnał wszystkich wykutych przez tytanów z Ulduaru i wycofał się w głąb kompleksu.

    Kilkadziesiąt lat po tych wydarzeniach istoty znane jako yaungol migrowały na północ, szukając nowego domu z dala od wojen południa przeciwko wykutym przez tytanów renegatom-wyznawcom Ra, znanych jako mogu. Ich bliskość do obiektów wykutych przez tytanów spowodowała, że ostatecznie ewoluowali w stworzenia znane jako taunka. Szlachetnie Urodzeni zdołali również osiedlić się na tym obszarze, tworząc miasto znane jako Shandaral w lesie Moonsong. 

    Po zniknięciu klanu Winterskorn ( jednego z pierwszych i największych klanów – to historia na osobny wpis), pozostałe klany żelaznych vrykulów nadal dominowały na północy, walcząc z lokalną rasą niedźwiedzi-ludzi znaną jako jalgar. Klątwa ciała szerzyła się wśród klanów, zmieniając ich żelazną skórę w miękką w efekcie końcówym stając się ciałem, zmuszając klany do szukania rozwiązań tego problemu. W szczególności jeden klan walczył z klątwą ciała. Po wyczerpaniu wszelkich naturalnych prób, plemię szukało pomocy u kapłanek. Te kobiety badały świat duchów w poszukiwaniu odpowiedzi, ale znalazły czyhającą na nich złowrogą Helyę. Ich rytuał nie powiódł się, ponieważ Helya dalej deprawowała tych, którzy szukali wolności od ich klątwy. Tych, kórych Helya uwięzila stawali się wiecznie mściwymi istotami, które zasilały szeregi kvaldir Helyi. Potężny klan Dragonflayer by zrównoważyć malejącą siłe z uwagi na klątwe, postanowili oswoić protosmoki. Oktel Dragonblood był jednym z pierwszych, którzy dosiadali tych smoków. W przeciwieństwie do klanu Winterskorn, nie postrzegali ich jako zwykłych bestii wojennych. Używali smoków jako towarzyszy polowań i jeździli na nich podczas bitwy. Z biegiem czasu protosmoki stały się nieodłączną częścią kultury klanu i potężnymi sojusznikami przeciwko śmiertelnemu wrogowi, jalgarom, którzy zmuszeni byli udać się dużą część swojej rasy na południe, gdzie przekształcili się w Furbolgów.  Do czasu Rozbicia żelazni vrykule całkowicie ulegli Klątwie Ciała. Za rządów króla Ymirona klątwa spowodowała, że dzieci vrykuli rodziły się zniekształcone i karłowate, które uważane były przez vrykuli za „słabe i brzydkie”. Niemowlęta te zostały nazwane „aberracjami” i „szczerbami”, a społeczeństwo vrykul było głęboko podzielone w kwestii tego, jak sobie z nimi radzić. Niektórzy vrykule byli zniesmaczeni tymi „aberracjami” i błagali swojego władcę, Ymirona, by zabił ich wszystkich, powołując się na potrzebę utrzymania rasy vrykuli w czystości; inni błagali go, aby okazał im miłosierdzie, protestując, że pomimo ich słabości, te niemowlęta nadal są ich dziećmi. Ymiron medytował nad tą kwestią przez jakiś czas, zanim doszedł do niebezpiecznego wniosku: ponieważ tytani nie przybyli im z pomocą w potrzebie, a vrykule nie znali innych istot posiadających moc na tym samym poziomie co ich bogowie, Klątwa musiała zostać stworzona przez tytanów. Chociaż tak nie było, vrykule wierzyli w to i na polecenie Ymirona porzucili swoich bogów, a kult tytanów został zabroniony. Ymiron następnie stanął po stronie tych, którzy wzywali do śmierci swoich wadliwych dzieci i zarządził, że wszyscy rodzice z tak dotkniętymi dziećmi muszą zabić swoje młode lub zostać odesłanido Gjalerbron celem egzekucji. Część z nich nie zgodziłą się z rozkazem, która i opuścili rodzinną siedzibe i udali się w podróż przez morze. Jednak nie wszyscy vrykule mogli znieść mordu własnych dzieci. Pomimo surowego dekretu króla, ukryli swoje dzieci i zabrali je do krainy oddalonej od Northrend, do współczesnych Polan Tirisfal. Słyszeli historie o klanie vrykulów, który podążał za Tyrem i osiedlił się w tym rejonie, i uznali, że jest to bezpieczna przystań dla ich dzieci. Tam w tajemnicy opiekowali się i wychowywali swoje dzieci oraz uczyli je historii i wartości starożytnego społeczeństwa vrykuli, a także sposobów zdobywania pożywienia, murowania, kowalstwa i prowadzenia wojny. W końcu, z ciężkim sercem, pozostawili je pod opieką vrykuli zamieszkujących Tirisfal, zanim wrócili do Northrend. Te wyrzutki vrykulskie później utworzyły własne kultury i królestwa i stali się znani jako ludzie. Czyli do powstania ludzi przyczynił się Stary Bóg xD Po Wielkim Rozbiciu wiele grup vrykuli wypłynęło na morza i opuściło Northrend. Niektórzy z nich osiedlili się na Kul Tiras i stali się znani jako Drust.

    Po rozpadzie Szlachetnie Urodzeni z Shandaral widzieli, jak niebieskie smoki krystalizują stworzenia i wyciągają z nich magię. Zdesperowani, by zastąpić Studnię Wieczności, Wysoko Urodzeni zinfiltrowali Nexus i ukradli artefakty, który posłuży im do zdobywania magii, ściągając tym samym na siebie gniew smoków. Kiedy smoki zmierzyły się z nimi w lesie, elfy próbowały skrystalizować część obszaru i wydobyć magię z kryształów, aby odeprzeć smoki, ale zaklęcie było znacznie potężniejsze niż przewidywano i przekształciło cały region w kryształ, a elfy przemieniło w duchy.  Pozostały do obecnych czasów tylko duchy, kryształowe satyry, driady, drzewa itp. oraz ruiny ich dumnej cywilizacji.

      Ner'zhul jako szaman został schwytany i torturowany przez Kil'jaedena. Władca demonów przekształcił starożytnego orka w mroczną istotę o ogromnej mocy. Nazywany Królem Liszem, Ner'zhul został uwięziony w bloku lodu i wrzucony z powrotem do Azeroth. Więzienie Ner'zhula wylądowało u podstawy potężnego Lodowca Lodowej Korony, zdecydowanie największego lodowca w Azeroth. Z tego sekretnego miejsca Król Lisz użył swoich telepatycznych mocy, aby zniewolić wiele rodzimych form życia, w tym lodowe trolle i wendigo. Dzięki tym sługom Ner'zhul stworzył dla siebie małą armię. Nerubianie, świadomi zagrożenia dla siebie i całego świata ze strony Króla Lisza, przypuścili atak na siły Ner'zhula. Tak rozpoczęła się Wojna Pająka.  Pod koniec Trzeciej Wojny, Northrend było świadkiem zepsucia księcia Arthasa, który podążył za nathrezimem Mal'Ganisem na zimną północ, próbując powstrzymać Plagę. Historię znamy, Arthas sięga po Ostrze Mrozu i staje się rycerzem śmierci na usługach Lich Kinga. Jakiś czas póżniej zbuntowany nocny elf przy pomocy Oka Sargerasa , chce rozerwać kontynent  poprzez stopienie polarnych czap lodowych i by Lodowa Korona runeła, ale próba się nie powiodła. Nagi i krwawe elfy na rozkaz Ilidana zaatakowały później kontynent, by zniszczyć Koronę Lodu i Króla Lisza. Próba zamachu została jednak udaremniona przez Arthasa i Anub'araka, a Ner'zhul z powodzeniem połączył się z Arthasem, aby uwolnić Króla Lisza z Zamarzniętego Tronu.

    I to tyle jeśłi chodzi o histrię związaną z Northrend. Trochę dużo, choć i tak dużo ominąłem. Teraz skupimy się na konkretnych krainach jak to miało miejsce w TBC. Trzymajcie się ciepło i widzimy się póżniej. 

Autor: Rafał "Vegov" Wójcik