Szkarłatna Krucjata cz. 2
Witajcie. Dzisiaj chciałbym kontynuować wątek Szkarłatnej Krucjaty. Jest to temat obszerny i bardzo ciekawy, więc postanowiłem poświęcić mu kolejny wpis, żeby uniknąć pomijania istotnych wątków i nie ograniczać tematu w żaden sposób. Dziś skupmy się na znanych przedstawicielach bractwa Szkarłatnej Krucjaty, a jest ich trochę, i zapewne ich nazwiska słyszeliście już nie raz.
Wspaniały wojownik i jeden z pięciu pierwszych paladynów w Azeroth. Członek Zakonu Srebrnej Ręki. Saidan był rosłym mężczyzną i, pierwotnie, rycerzem w służbie Lordaeronu. Światłość jednak nie zawsze w nim była; tę szczególną więź nawiązał stosunkowo późno, dzięki pomocy biskupa Alonsusa Faola. Jego nauki i pomoc sprawiły, że Dathrohan stał się gorliwym wyznawcą, co później zaowocowało wstąpieniem w szeregi Srebrnej Ręki. W momencie utworzenia zakonu w trakcie Drugiej Wojny, Faol wręczył każdemu pierwszemu paladynowi wspaniały relikt Kościoła Świętej Światłości, a dokładnie księgi odpowiadające wybranym cechom. Przykład księgi widzimy w prologu dodatku The Burning Crusade, gdy paladyn rasy draenei otwiera ją, rzucając zaklęcie. Biskup dążył do tego, by każdy z pięciu stał się żywym przykładem danej cnoty Srebrnej Ręki. Nasz bohater otrzymał Księgę/Libram Światłości. Jako jeden z Rycerzy Srebrnej Dłoni brał udział w święceniach Arthasa na paladyna w Stormwind City. Przed Trzecią Wojną był Lordem Dowódcą Zakonu w Stratholme, a z uwagi na piastowane stanowisko, stał się również bezpośrednim przełożonym swojego najlepszego przyjaciela, Tiriona, który zarządzał Hearthglen. W czasach przed inwazją Plagi, Dathrohan został wezwany do Hearthglen przez Barthilasa, który podejrzewał Tiriona o zdradę. W trakcie incydentu przy wieży, Tirion został aresztowany przez Dathrohana i przetransportowany do Stratholme, gdzie został poddany procesowi, któremu przewodził Uther. Kres jego życiu przyniósł prowadzony przez niego szturm na zrujnowane miasto Stratholme po śmierci króla Terenasa. Wraz z resztkami zakonu Srebrnej Dłoni oraz innymi żołnierzami dostali się do miasta. W trakcie walk paladyn został oddzielony od reszty wojsk. Wpadł w pułapkę Balnazzara, który to pozbawił go życia i wykorzystał jego ciało, by ukryć swą tożsamość. Demoniczny Władca wykorzystał swoje umiejętności, by skłonić Renaulta Mograine'a do zabicia swojego ojca. Śmierć Lorda ułatwiła mu objęcie najwyższego stanowiska w świeżo utworzonej Szkarłatnej Krucjacie. Mała ciekawostka: Dathrohan, a tak naprawdę Balnazzar, przy użyciu magii fel i swojej krwi, wskrzesił sir Thomasa, dawnego rycerza Srebrnej Ręki i członka Szkarłatnej Krucjaty. Rycerz ten nieświadomie zabił swoją rodzinę, co popchnęło go w szpony szaleństwa. Mężczyzna zaczął mówić i szeptać sam do siebie, po czym zabił kilku członków sekty, za co został skazany, a karą było ścięcie głowy. Najwyższy Krzyżowiec postanowił osobiście go pochować i, gdy został z ciałem sam na sam, ożywił go jako Bezgłowego Jeźdźca, którego to spotykamy w trakcie Halloween w WoWie. Kres działań demona nastaje, gdy poszukiwacze przygód atakują Stratholme. W trakcie walki upiór pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Po tych wydarzeniach przekształca pozostałych w upadłym mieście wiernych żołnierzy w nieumarłych. Saidan/Balnazzar jest jednym z ostatnich bossów starej instancji Stratholme.
Za młodu Isillien był kapłanem Świętej Światłości, a swoją służbę pełnił u boku paladynów, a zwłaszcza generała Abbendisa. Zajmował się relacjami kapłanów i paladynów. Nauczał on młodszych Rycerzy Światłości prawdy i nauk o źródle ich mocy. W trakcie inwazji Plagi przyszły inkwizytor, wraz z generałem, walczyli w obronie ludności Lordaeronu, lecz przytłaczająca bitwa prawdopodobnie przeraziła tę dwójkę, ponieważ uciekli oni z pola bitwy. To wydarzenie na zawsze zmieniło kapłana, jak i wysokiego generała. Jest jednym z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty. Niegdyś oddany kapłan, dziś cele bractwa stawia na pierwszym miejscu, a jego kontakt ze Światłością gaśnie. Był bardzo gorliwym członkiem, jego fanatyzm i oddanie były podziwiane przez innych członków. Na początku swojej kariery wśród szkarłatnych opracował sieć szpiegowską. Ponadto jego zadaniem było uzyskiwanie informacji, przesłuchiwanie oraz tortury. Tortury, według Isilliena, służyły wyższym celom i nie były niczym strasznym dla kogoś, kto nie miał nic do ukrycia. Uważany za duchowe serce bractwa. Jest także pomysłodawcą kwarantanny dla nowych członków, o której wspomniałem we wpisie: Szkarłatna Krucjata cz. 1. W jego lochach znajdują się również nieumarli, do których zagląda bardzo często, zwłaszcza późną nocą. W momencie rozwoju krucjaty mianował się Wielkim Inkwizytorem i objął dowództwo nad Krucjatą w Zachodnich Ziemiach Plagi, gdy w tym czasie generał Abbendis wyruszył na wschód, żeby utworzyć kolejny bastion. Wielu kapłanów pod jego okiem objęło ścieżkę Inkwizytorów, a możliwość przesłuchań i tortur wzmacniała ich oddanie. Posiadał wiernego ucznia, który ślepo wierzył w każde jego słowo – był to Taelan Fordring. Nasz bohater, z polecenia Wielkiego Krzyżowca, udał się do Hearthglen, celem eliminacji syna Tiriona, ponieważ ród Fordringów został uznany za zagrożenie dla Krucjaty. Młodzieniec zrozumiał obłęd bractwa i postanowił opuścić jego szeregi. Gdy uciekał z rodzinnej warowni, spotkał dawnego mentora, który to bez jakichkolwiek wyjaśnień zabił młodzika. Issilien nawet się nie zawahał, a morderstwo nie spowodowało u niego wyrzutów sumienia. Wielki Inkwizytor dokonał tego z przyjemnością i premedytacją. Chwilę później przybył Tirion Fordring, który, po znalezieniu ciała syna, wpadł w szał i zabił Isilliena.
Jeden z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty. Ojciec Brigitte, członek Srebrnej Ręki. Pierwsze wzmianki napotykamy w trakcie Drugiej Wojny, kiedy to był jednym z doradców Alexandrosa Mograine'a. Trwa przy nim do końca, aż do ostatecznej bitwy pod Czarną Skałą. Jako członek zakonu Silver Hand, posiadał wielu zwolenników o podobnych poglądach wobec nieumarłych, jak i wobec mniejszych ras. Już w tym czasie w jego głowie tliła się myśl o założeniu bractwa. Według źródeł, był wysokim mężczyzną około czterdziestki o blond włosach i ciemnej karnacji. W oczach widoczny miał obłęd, lecz inni uważali to za objaw poświęcenia sprawie. W trakcie Trzeciej Wojny, wraz ze swoimi podopiecznymi, przebywał w Lordaeronie, gdy Plaga najechała ziemię Królestwa. Kapłani i paladyni bronili miasta, ale siły Plagi były ogromne. Nieumarli zniszczyli całe miasto, a widząc to piekło, generał, wraz z Isillienem, uciekli z pola bitwy. Popadli w szaleństwo. Twierdzono, iż stało się tak od poniesionych obrażeń w trakcie obrony miasta bądź szok spowodowany zniszczeniami odcisną na nich piętno. Ta dwójka błąkała się po ziemiach Lordaeronu zabijając nieumarłych. Z biegiem czasu dołączyli do nich inni wojownicy, w tym Taelan Fordring, który zafascynowany był Abbendisem i kapłanem. Zaoferował im swoje włości rodzinne, które zostały nietknięte przez Plagę, jako bazę wypadową dla niedługo powstałej organizacji. Po osiedleniu się w Hearthglen, Abbendis wyruszył na Wschodnie Ziemie Plagi, by założyć bastion w mieście Dłoń Tyra, z którego kierował działaniami wojennymi. Posiadając dwie fortece, organizacja rosła w siłę. Generał Abbendis, Wysoki Inkwizytor Isillien, Renault Mograine, Taelan Fordring, Brigitte Abbendis oraz Saidan Dathrohan, opanowany już przez Balnazzara, utworzyli Szkarłatną Krucjatę, w której generał stał się oficjalnym liderem i ramieniem zakonu. Prowadził on działania wojenne oraz werbunek. Polował we Wschodnich Ziemiach Plagi na każdego przebywającego tam nieumarłego, a jego celem było Stratholme. Bezwzględny i obsesyjny, jako Krzyżowiec na polu bitwy wpadał w szał, ciął każdego żywego trupa, który stał w zasięgu jego ostrza. Zginął w trakcie obrony Hearthglen, broniąc córki przed śmiertelnym ciosem. Na łożu śmierci przekazał jej swoje obsesyjne zadanie eliminacji nieumarłych, gdyż według niego była to jedyna szansa, żeby w Lordaeronie zapanował pokój.
Jedna z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty, córka wielkiego generała Abbendisa, kompana Inkwizytora Isilliena. Przewodziła bractwu jako jedna z ostatnich liderów. Poprowadziła Szkarłatny Szturm do Northrenad. Po ojcu odziedziczyła fanatyzm, upór, wstręt do nieumarłych i obsesję na ich punkcie. Tę nienawiść napędzał dodatkowo fakt, iż jej ojciec poległ w walce z nieumarłymi. Pierwotnie paladyn Srebrnej Ręki. Towarzyszyła Alexandrosowi Mograine'owi przy oczyszczaniu kamienia, z którego zostanie później wykuty Spopielacz. Stanowisko generała objęła, gdy jej ojciec został zabity przez nieumarłego w bitwie o Hearthglen. Poświęcił własne życie, by ratować córkę i zmarł na jej rękach. W WoWie, przed dodatkiem WotLK, spotkać ją można w miejscowości Ręka Tyra, na wschodzie Wschodnich Ziem Plagi. Z wejściem dodatku spotkać ją można w New Hearthglen w Northrend, gdzie przewodzi Szkarłatnemu Szturmowi. Zostaje zabita przez poszukiwaczy przygód, a jej głowa zabrana jest jako dowód wykonania przez nich zadania.
Syn jednego z pierwszych paladynów, Tiriona Fordringa, były członek Srebrnej Ręki, władca Hearthglen. Lata dzieciństwa naszego bohatera są opisane sporadycznie. Wiemy tylko, że w wieku siedmiu lat dostał od ojca młotek-zabawkę. W momencie, gdy potwierdziły się spekulacje o kontakcie Tiriona z orkiem, Taelan był bardzo młody i niewiele rozumiał. Jego matka, Karandra, nie ruszyła wraz z mężem na wygnanie z powodu syna. Młodzieniec żył w nieświadomości, że ojciec zmarł i został pochowany w Undercroft, gdzie również zabierała go matka. Syn, z żalem w sercu, na grobie ojca zakopał młotek, który otrzymał lata temu. Piętnaście lat po tych wydarzeniach, Taelan wkroczył w szeregi Paladynów i poznał prawdę o ojcu i procesie. Momentem przełomowym okazała się bitwa o Northdale, gdzie Taelan wyrzekł się członkostwa w Srebrnej Dłoni, by dołączyć do Szkarłatnej Krucjaty. Zaoferował dawne włości ojca, którymi teraz władał, żeby stały się schronieniem dla reszty paladynów, którzy z czasem utworzą krucjatę. Jego mentorem stał się Isillien oraz generał Abbendis. Z biegiem lat i sukcesów wśród nowego bractwa, został mianowany na Wysokiego Lorda i władcę Hearthglen. W WoWie, poszukiwacze przygód wysłani przez Tiriona docierają do Taela. Uświadamiają mu prawdziwa istotę Szkarłatnej Krucjaty, a on, pełen obaw i wyrzutów sumienia, postanowił porzucić bractwo i zbiec z Hearthglen. W trakcie ucieczki spotyka swojego mentora, Isilliena, który to zabija młodego Fordringa za zdradę i konszachty z wrogiem. Z bólem w sercu po utracie syna, Tirion zabija Wielkiego Inkwizytora i postanawia przywrócić chwałę Srebrnej Ręki. Wypowiada wojnę Lich Kingowi. Po zwycięstwie w Northrend, Fordring odbija Hearthglen z rąk krzyżowców, a na część upamiętnienia syna, nazywa wieżę, w której zginął Taelan jego imieniem. Mała ciekawostka: w WoWie pojawia się zadanie, by odzyskać portret rodziny Fordringów, który to właśnie należał do najmłodszego z rodu.
Najstarszy syn Alexandrosa, niegdyś paladyn, ostatecznie dowódca wojsk Szkarłatnej Krucjaty. Uczeń Balnazzara w skórze Dathrohana, który to nakłonił młodzika do zabójstwa swojego ojca. Wraz z rodziną mieszkał w Brill, wychowywał go ojciec, gdyż matka zmarła z powodu powikłań po porodzie. W wieku zaledwie piętnastu lat ruszył w ślady ojca i dołączył do Srebrnej Ręki, tuż po zakończeniu Trzeciej Wojny. Balnazzar, ukrywający się pod postacią Saidana, zawarł pakt z Kel'Thuzadem, by pozbyć się zagrożenia na ziemiach Plagi, czyli reszty zakonu paladynów i ruchu oporu. W tym celu omamił bogactwem, potęgą i chwałą Renaulta. Skuszony fałszywymi obietnicami wmówił ojcu, że jego młodszy brat, Darion, żyje i jest przetrzymywany przez nieumarłych w Stratholme. Ojciec wraz z synem i Fairbanksem udali się do ruin miasta. Zostali zaatakowani przez sługi Plagi, a Fairbanks padł na początku bitwy, lecz nie zginął. Alexandros walczył dzielnie, niszcząc kolejne fale nieumarłych przy pomocy Ashbringra. Zmęczenie dopadło i jego, upuścił miecz na ziemię i na to właśnie czekał jego starszy syn. Zaszedł ojca zza pleców, podniósł legendarne ostrze i przebił mu serce. Wielki dowódca padł martwy, a ostrze zostało spaczone. Tymi wydarzeniami Renault przyczynił się, do tego, że zarówno on, jak i jego ojciec, stali się sługami siły, z którą tak zaciekle walczyli. Renault nie był jednak świadomy, że został marionetką licha i upiornego władcy. Zgodnie z obietnicą, młodzieniec został awansowany na dowódcę wojsk Szkarłatnej Krucjaty i przejął panowanie nad Szkarłatnym Klasztorem w Tirisfall. Jednakże młodszy syn Alexandrosa poznał prawdę i, z małym odziałem Srebrzystego Świtu, udał się do lewitującej cytadeli Naxxramas, by przynieść ojcu zasłużony spokój. Jak wiadomo, Kel'Thuzad wskrzesił Alexandrosa jako jednego z pierwszych Czterech Jeźdźców. Darion, zabił wskrzeszone zwłoki ojca, wchodząc tym samym w posiadanie spaczonego Spopielacza. Jednak zabicie śmiertelnej powłoki ojca nie przyniosło mu spokoju, gdyż jego dusza zniewolona została w ostrzu. Kolejnym celem Dariona stał się Szkarłatny Klasztor, gdzie planował zmierzyć się z bratem. Będąc na miejscu, Renault wpadł w szał widząc brata dzierżącego ostrze ojca, po czym ruszył do ataku. W trakcie walki, synom ujawnił się duch Alexandrosa, który to szukał zemsty za wydarzenia z przed pięciu lat. Paladyn ruszył w kierunku zdradzieckiego syna, zabijając go na miejscu. Dalszą część historii Dariona i Ashbringera usłyszycie przy okazji innego wpisu. W WoWie spotykamy Renaulta w Szkarłatnym Klasztorze w ramach zadania, w którym to mamy pozbawić go życia, lecz ubiega nas jego ojciec. Wraz z patchem 5.0.4 zostaje usunięty z gry.
Niegdyś żarliwa kapłanka Światłości, Inkwizytor Szkarłatnej Krucjaty, a po śmierci wskrzeszona jako członkini nowych Czterech Jeźdźców w trakcie Trzeciej Inwazji Płonącego Legionu. Mieszkała wraz z rodzicami w południowych częściach Lordaeronu, nigdzie jednak nie znalazłem gdzie dokładnie. Inwazja Plagi również odwiedziła ich rodzinny dom. Była świadkiem mordu rodziców, jak i rodzeństwa, a co gorsze, zostali ożywieni jako bezmyślne marionetki, które skierowały się ku Sally. Zmuszona była zniszczyć ożywione zwłoki bliskich. Od tamtego dnia nękały ją wyrzuty sumienia, które z czasem przerodziły się w złość i nienawiść do nieumarłych, aż popadła w szaleństwo i jedyną przyjemność sprawiało jej masakrowanie ożywionych trupów. Sobie podobnych znalazła wśród szeregów Szkarłatnej Krucjaty, gdzie jej obsesję dzielili również członkowie tegoż ugrupowania. Znalazła się w miejscu, gdzie wszyscy ją rozumieli oraz gdzie mogła karmić swoją nienawiść. Zamieszkała w Szkarłatnym Klasztorze, niegdyś była to kolebka kapłanów w Lordaeronie, a po Trzeciej Wojnie przekształcona została w fortecę Szkarłatnej Krucjaty. Gdy stanęła na czele Szkarłatnych, bractwo stało się jeszcze bardziej nieufanie wobec obcych oraz popadło w jeszcze większy obłęd na punkcie nieumarłych, co skutkowało niepotrzebną śmiercią niewinnych ludzi. Polowała na Plagę we Wschodnich Ziemiach wraz z Renaultem Mograine'em, aż do momentu, gdy dotarły do niej wieści o inwazji Plagi na Hearthglen. Wyruszyła wraz z wojskiem na zachód. Miasto zostało już najechane, lecz zdołała wybić siły, które je zaatakowały. W World of Warcraft Sally spotkać możemy w Scarlet Monastery jako jeden z bossów instancji pięcioosobowej. Jednakże lore'owo przeżyła pierwszy atak poszukiwaczy przygód na Klasztor. Jej ogromna moc wskrzeszenia umożliwiła jej ponowny powrót do żywych, po czym powróciła do klasztoru z Durandem. W dodatku Mists of Pandaria, ta dwójka postanawia na nowo stworzyć Szkarłatną Krucjatę, zapominając o przeszłości. W tym celu palą i niszczą wszystkie dowody na temat starej krucjaty. Sally nie można było tak po prostu zabić, ponieważ za każdym razem jej umiejętności jako kapłanki przywracały ją do życia. W tym celu Lilian Voss, dawny członek krzyżowców, obecnie sługa Mrocznej Pani, wraz z poszukiwaczami przygód atakuje Klasztor. Znając możliwości obecnego lidera Szkarłatnych, postanowiła zakończyć jej żywot za pomocą artefaktu: Blades of the Anointed., który to uniemożliwi Sally zmartwychwstanie jako jednego z nowo powstałych Czterech Jeźdźców. Była silna duchem, a szaleństwo i obłęd za życia zniknęły wraz z jej zgonem. W chwili obecnej służy, wraz innymi Jeźdźcami, nowemu Władcy Śmierci. Spotkać ją jako nieumarłą można było w Legion Fall, a także na Koronie Lodu wraz z nowym Lich Kingiem, w trakcie classowego zadania Rycerza Śmierci. Coś czuję, że w nowym dodatku do WoWa jeszcze o niej usłyszymy.
Ostatni lider Szkarłatnej Krucjaty, który to zastąpił Sally Whitemane po śmierci. Okrutny, brutalny i zatwardziały rycerz, który to za cel postawił sobie eliminację nieumarłych. Hmm, w sumie to każda ważna postać Krucjaty obiera sobie taki cel. Zebrał resztę żyjących krzyżowców i osiadł w Szkarłatnym Klasztorze. Stanął do walki z Władcą Śmierci w dodatku Legion, gdy ten przybywa ożywić Sally. Przegrywa walkę, a w WoWie spotykamy go w Scarlet Monastery - Crusader's Chapel - jest możliwy do zabicia.
Wydaje mi się, że są to najistotniejsi reprezentanci Szkarłatnej Krucjaty. Zastanawiałem się na Balnazzarem, ale koniec końców jednak z niego zrezygnowałem. Może kogoś jeszcze dorzucilibyście do tej listy? Dajcie znać w komentarzu. Do zobaczenia :)
Saidan Dathrohan
Wspaniały wojownik i jeden z pięciu pierwszych paladynów w Azeroth. Członek Zakonu Srebrnej Ręki. Saidan był rosłym mężczyzną i, pierwotnie, rycerzem w służbie Lordaeronu. Światłość jednak nie zawsze w nim była; tę szczególną więź nawiązał stosunkowo późno, dzięki pomocy biskupa Alonsusa Faola. Jego nauki i pomoc sprawiły, że Dathrohan stał się gorliwym wyznawcą, co później zaowocowało wstąpieniem w szeregi Srebrnej Ręki. W momencie utworzenia zakonu w trakcie Drugiej Wojny, Faol wręczył każdemu pierwszemu paladynowi wspaniały relikt Kościoła Świętej Światłości, a dokładnie księgi odpowiadające wybranym cechom. Przykład księgi widzimy w prologu dodatku The Burning Crusade, gdy paladyn rasy draenei otwiera ją, rzucając zaklęcie. Biskup dążył do tego, by każdy z pięciu stał się żywym przykładem danej cnoty Srebrnej Ręki. Nasz bohater otrzymał Księgę/Libram Światłości. Jako jeden z Rycerzy Srebrnej Dłoni brał udział w święceniach Arthasa na paladyna w Stormwind City. Przed Trzecią Wojną był Lordem Dowódcą Zakonu w Stratholme, a z uwagi na piastowane stanowisko, stał się również bezpośrednim przełożonym swojego najlepszego przyjaciela, Tiriona, który zarządzał Hearthglen. W czasach przed inwazją Plagi, Dathrohan został wezwany do Hearthglen przez Barthilasa, który podejrzewał Tiriona o zdradę. W trakcie incydentu przy wieży, Tirion został aresztowany przez Dathrohana i przetransportowany do Stratholme, gdzie został poddany procesowi, któremu przewodził Uther. Kres jego życiu przyniósł prowadzony przez niego szturm na zrujnowane miasto Stratholme po śmierci króla Terenasa. Wraz z resztkami zakonu Srebrnej Dłoni oraz innymi żołnierzami dostali się do miasta. W trakcie walk paladyn został oddzielony od reszty wojsk. Wpadł w pułapkę Balnazzara, który to pozbawił go życia i wykorzystał jego ciało, by ukryć swą tożsamość. Demoniczny Władca wykorzystał swoje umiejętności, by skłonić Renaulta Mograine'a do zabicia swojego ojca. Śmierć Lorda ułatwiła mu objęcie najwyższego stanowiska w świeżo utworzonej Szkarłatnej Krucjacie. Mała ciekawostka: Dathrohan, a tak naprawdę Balnazzar, przy użyciu magii fel i swojej krwi, wskrzesił sir Thomasa, dawnego rycerza Srebrnej Ręki i członka Szkarłatnej Krucjaty. Rycerz ten nieświadomie zabił swoją rodzinę, co popchnęło go w szpony szaleństwa. Mężczyzna zaczął mówić i szeptać sam do siebie, po czym zabił kilku członków sekty, za co został skazany, a karą było ścięcie głowy. Najwyższy Krzyżowiec postanowił osobiście go pochować i, gdy został z ciałem sam na sam, ożywił go jako Bezgłowego Jeźdźca, którego to spotykamy w trakcie Halloween w WoWie. Kres działań demona nastaje, gdy poszukiwacze przygód atakują Stratholme. W trakcie walki upiór pokazuje swoje prawdziwe oblicze. Po tych wydarzeniach przekształca pozostałych w upadłym mieście wiernych żołnierzy w nieumarłych. Saidan/Balnazzar jest jednym z ostatnich bossów starej instancji Stratholme.
( Isillien w World of Warcraft )
Wielki Inkwizytor Isillien
Za młodu Isillien był kapłanem Świętej Światłości, a swoją służbę pełnił u boku paladynów, a zwłaszcza generała Abbendisa. Zajmował się relacjami kapłanów i paladynów. Nauczał on młodszych Rycerzy Światłości prawdy i nauk o źródle ich mocy. W trakcie inwazji Plagi przyszły inkwizytor, wraz z generałem, walczyli w obronie ludności Lordaeronu, lecz przytłaczająca bitwa prawdopodobnie przeraziła tę dwójkę, ponieważ uciekli oni z pola bitwy. To wydarzenie na zawsze zmieniło kapłana, jak i wysokiego generała. Jest jednym z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty. Niegdyś oddany kapłan, dziś cele bractwa stawia na pierwszym miejscu, a jego kontakt ze Światłością gaśnie. Był bardzo gorliwym członkiem, jego fanatyzm i oddanie były podziwiane przez innych członków. Na początku swojej kariery wśród szkarłatnych opracował sieć szpiegowską. Ponadto jego zadaniem było uzyskiwanie informacji, przesłuchiwanie oraz tortury. Tortury, według Isilliena, służyły wyższym celom i nie były niczym strasznym dla kogoś, kto nie miał nic do ukrycia. Uważany za duchowe serce bractwa. Jest także pomysłodawcą kwarantanny dla nowych członków, o której wspomniałem we wpisie: Szkarłatna Krucjata cz. 1. W jego lochach znajdują się również nieumarli, do których zagląda bardzo często, zwłaszcza późną nocą. W momencie rozwoju krucjaty mianował się Wielkim Inkwizytorem i objął dowództwo nad Krucjatą w Zachodnich Ziemiach Plagi, gdy w tym czasie generał Abbendis wyruszył na wschód, żeby utworzyć kolejny bastion. Wielu kapłanów pod jego okiem objęło ścieżkę Inkwizytorów, a możliwość przesłuchań i tortur wzmacniała ich oddanie. Posiadał wiernego ucznia, który ślepo wierzył w każde jego słowo – był to Taelan Fordring. Nasz bohater, z polecenia Wielkiego Krzyżowca, udał się do Hearthglen, celem eliminacji syna Tiriona, ponieważ ród Fordringów został uznany za zagrożenie dla Krucjaty. Młodzieniec zrozumiał obłęd bractwa i postanowił opuścić jego szeregi. Gdy uciekał z rodzinnej warowni, spotkał dawnego mentora, który to bez jakichkolwiek wyjaśnień zabił młodzika. Issilien nawet się nie zawahał, a morderstwo nie spowodowało u niego wyrzutów sumienia. Wielki Inkwizytor dokonał tego z przyjemnością i premedytacją. Chwilę później przybył Tirion Fordring, który, po znalezieniu ciała syna, wpadł w szał i zabił Isilliena.
( Wysoki Generał Abbendis w komiksie Ashbringer)
Wysoki Generał Abbendis
Jeden z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty. Ojciec Brigitte, członek Srebrnej Ręki. Pierwsze wzmianki napotykamy w trakcie Drugiej Wojny, kiedy to był jednym z doradców Alexandrosa Mograine'a. Trwa przy nim do końca, aż do ostatecznej bitwy pod Czarną Skałą. Jako członek zakonu Silver Hand, posiadał wielu zwolenników o podobnych poglądach wobec nieumarłych, jak i wobec mniejszych ras. Już w tym czasie w jego głowie tliła się myśl o założeniu bractwa. Według źródeł, był wysokim mężczyzną około czterdziestki o blond włosach i ciemnej karnacji. W oczach widoczny miał obłęd, lecz inni uważali to za objaw poświęcenia sprawie. W trakcie Trzeciej Wojny, wraz ze swoimi podopiecznymi, przebywał w Lordaeronie, gdy Plaga najechała ziemię Królestwa. Kapłani i paladyni bronili miasta, ale siły Plagi były ogromne. Nieumarli zniszczyli całe miasto, a widząc to piekło, generał, wraz z Isillienem, uciekli z pola bitwy. Popadli w szaleństwo. Twierdzono, iż stało się tak od poniesionych obrażeń w trakcie obrony miasta bądź szok spowodowany zniszczeniami odcisną na nich piętno. Ta dwójka błąkała się po ziemiach Lordaeronu zabijając nieumarłych. Z biegiem czasu dołączyli do nich inni wojownicy, w tym Taelan Fordring, który zafascynowany był Abbendisem i kapłanem. Zaoferował im swoje włości rodzinne, które zostały nietknięte przez Plagę, jako bazę wypadową dla niedługo powstałej organizacji. Po osiedleniu się w Hearthglen, Abbendis wyruszył na Wschodnie Ziemie Plagi, by założyć bastion w mieście Dłoń Tyra, z którego kierował działaniami wojennymi. Posiadając dwie fortece, organizacja rosła w siłę. Generał Abbendis, Wysoki Inkwizytor Isillien, Renault Mograine, Taelan Fordring, Brigitte Abbendis oraz Saidan Dathrohan, opanowany już przez Balnazzara, utworzyli Szkarłatną Krucjatę, w której generał stał się oficjalnym liderem i ramieniem zakonu. Prowadził on działania wojenne oraz werbunek. Polował we Wschodnich Ziemiach Plagi na każdego przebywającego tam nieumarłego, a jego celem było Stratholme. Bezwzględny i obsesyjny, jako Krzyżowiec na polu bitwy wpadał w szał, ciął każdego żywego trupa, który stał w zasięgu jego ostrza. Zginął w trakcie obrony Hearthglen, broniąc córki przed śmiertelnym ciosem. Na łożu śmierci przekazał jej swoje obsesyjne zadanie eliminacji nieumarłych, gdyż według niego była to jedyna szansa, żeby w Lordaeronie zapanował pokój.
( Brigitte Abbendis - fan art by hairywookiee )
Wysoki Generał Brigitte Abbendis
Jedna z pierwszych założycieli Szkarłatnej Krucjaty, córka wielkiego generała Abbendisa, kompana Inkwizytora Isilliena. Przewodziła bractwu jako jedna z ostatnich liderów. Poprowadziła Szkarłatny Szturm do Northrenad. Po ojcu odziedziczyła fanatyzm, upór, wstręt do nieumarłych i obsesję na ich punkcie. Tę nienawiść napędzał dodatkowo fakt, iż jej ojciec poległ w walce z nieumarłymi. Pierwotnie paladyn Srebrnej Ręki. Towarzyszyła Alexandrosowi Mograine'owi przy oczyszczaniu kamienia, z którego zostanie później wykuty Spopielacz. Stanowisko generała objęła, gdy jej ojciec został zabity przez nieumarłego w bitwie o Hearthglen. Poświęcił własne życie, by ratować córkę i zmarł na jej rękach. W WoWie, przed dodatkiem WotLK, spotkać ją można w miejscowości Ręka Tyra, na wschodzie Wschodnich Ziem Plagi. Z wejściem dodatku spotkać ją można w New Hearthglen w Northrend, gdzie przewodzi Szkarłatnemu Szturmowi. Zostaje zabita przez poszukiwaczy przygód, a jej głowa zabrana jest jako dowód wykonania przez nich zadania.
( Taelan Fordring w World of Warcraft )
Highlord Taelan Fordring
Syn jednego z pierwszych paladynów, Tiriona Fordringa, były członek Srebrnej Ręki, władca Hearthglen. Lata dzieciństwa naszego bohatera są opisane sporadycznie. Wiemy tylko, że w wieku siedmiu lat dostał od ojca młotek-zabawkę. W momencie, gdy potwierdziły się spekulacje o kontakcie Tiriona z orkiem, Taelan był bardzo młody i niewiele rozumiał. Jego matka, Karandra, nie ruszyła wraz z mężem na wygnanie z powodu syna. Młodzieniec żył w nieświadomości, że ojciec zmarł i został pochowany w Undercroft, gdzie również zabierała go matka. Syn, z żalem w sercu, na grobie ojca zakopał młotek, który otrzymał lata temu. Piętnaście lat po tych wydarzeniach, Taelan wkroczył w szeregi Paladynów i poznał prawdę o ojcu i procesie. Momentem przełomowym okazała się bitwa o Northdale, gdzie Taelan wyrzekł się członkostwa w Srebrnej Dłoni, by dołączyć do Szkarłatnej Krucjaty. Zaoferował dawne włości ojca, którymi teraz władał, żeby stały się schronieniem dla reszty paladynów, którzy z czasem utworzą krucjatę. Jego mentorem stał się Isillien oraz generał Abbendis. Z biegiem lat i sukcesów wśród nowego bractwa, został mianowany na Wysokiego Lorda i władcę Hearthglen. W WoWie, poszukiwacze przygód wysłani przez Tiriona docierają do Taela. Uświadamiają mu prawdziwa istotę Szkarłatnej Krucjaty, a on, pełen obaw i wyrzutów sumienia, postanowił porzucić bractwo i zbiec z Hearthglen. W trakcie ucieczki spotyka swojego mentora, Isilliena, który to zabija młodego Fordringa za zdradę i konszachty z wrogiem. Z bólem w sercu po utracie syna, Tirion zabija Wielkiego Inkwizytora i postanawia przywrócić chwałę Srebrnej Ręki. Wypowiada wojnę Lich Kingowi. Po zwycięstwie w Northrend, Fordring odbija Hearthglen z rąk krzyżowców, a na część upamiętnienia syna, nazywa wieżę, w której zginął Taelan jego imieniem. Mała ciekawostka: w WoWie pojawia się zadanie, by odzyskać portret rodziny Fordringów, który to właśnie należał do najmłodszego z rodu.
( Renault Mograine - fan art by kangyun)
Renault Mograine
Najstarszy syn Alexandrosa, niegdyś paladyn, ostatecznie dowódca wojsk Szkarłatnej Krucjaty. Uczeń Balnazzara w skórze Dathrohana, który to nakłonił młodzika do zabójstwa swojego ojca. Wraz z rodziną mieszkał w Brill, wychowywał go ojciec, gdyż matka zmarła z powodu powikłań po porodzie. W wieku zaledwie piętnastu lat ruszył w ślady ojca i dołączył do Srebrnej Ręki, tuż po zakończeniu Trzeciej Wojny. Balnazzar, ukrywający się pod postacią Saidana, zawarł pakt z Kel'Thuzadem, by pozbyć się zagrożenia na ziemiach Plagi, czyli reszty zakonu paladynów i ruchu oporu. W tym celu omamił bogactwem, potęgą i chwałą Renaulta. Skuszony fałszywymi obietnicami wmówił ojcu, że jego młodszy brat, Darion, żyje i jest przetrzymywany przez nieumarłych w Stratholme. Ojciec wraz z synem i Fairbanksem udali się do ruin miasta. Zostali zaatakowani przez sługi Plagi, a Fairbanks padł na początku bitwy, lecz nie zginął. Alexandros walczył dzielnie, niszcząc kolejne fale nieumarłych przy pomocy Ashbringra. Zmęczenie dopadło i jego, upuścił miecz na ziemię i na to właśnie czekał jego starszy syn. Zaszedł ojca zza pleców, podniósł legendarne ostrze i przebił mu serce. Wielki dowódca padł martwy, a ostrze zostało spaczone. Tymi wydarzeniami Renault przyczynił się, do tego, że zarówno on, jak i jego ojciec, stali się sługami siły, z którą tak zaciekle walczyli. Renault nie był jednak świadomy, że został marionetką licha i upiornego władcy. Zgodnie z obietnicą, młodzieniec został awansowany na dowódcę wojsk Szkarłatnej Krucjaty i przejął panowanie nad Szkarłatnym Klasztorem w Tirisfall. Jednakże młodszy syn Alexandrosa poznał prawdę i, z małym odziałem Srebrzystego Świtu, udał się do lewitującej cytadeli Naxxramas, by przynieść ojcu zasłużony spokój. Jak wiadomo, Kel'Thuzad wskrzesił Alexandrosa jako jednego z pierwszych Czterech Jeźdźców. Darion, zabił wskrzeszone zwłoki ojca, wchodząc tym samym w posiadanie spaczonego Spopielacza. Jednak zabicie śmiertelnej powłoki ojca nie przyniosło mu spokoju, gdyż jego dusza zniewolona została w ostrzu. Kolejnym celem Dariona stał się Szkarłatny Klasztor, gdzie planował zmierzyć się z bratem. Będąc na miejscu, Renault wpadł w szał widząc brata dzierżącego ostrze ojca, po czym ruszył do ataku. W trakcie walki, synom ujawnił się duch Alexandrosa, który to szukał zemsty za wydarzenia z przed pięciu lat. Paladyn ruszył w kierunku zdradzieckiego syna, zabijając go na miejscu. Dalszą część historii Dariona i Ashbringera usłyszycie przy okazji innego wpisu. W WoWie spotykamy Renaulta w Szkarłatnym Klasztorze w ramach zadania, w którym to mamy pozbawić go życia, lecz ubiega nas jego ojciec. Wraz z patchem 5.0.4 zostaje usunięty z gry.
( Sally Whitemane - art z zapowiedzi postaci w Heroes of the Storm )
Sally Whitemane
Niegdyś żarliwa kapłanka Światłości, Inkwizytor Szkarłatnej Krucjaty, a po śmierci wskrzeszona jako członkini nowych Czterech Jeźdźców w trakcie Trzeciej Inwazji Płonącego Legionu. Mieszkała wraz z rodzicami w południowych częściach Lordaeronu, nigdzie jednak nie znalazłem gdzie dokładnie. Inwazja Plagi również odwiedziła ich rodzinny dom. Była świadkiem mordu rodziców, jak i rodzeństwa, a co gorsze, zostali ożywieni jako bezmyślne marionetki, które skierowały się ku Sally. Zmuszona była zniszczyć ożywione zwłoki bliskich. Od tamtego dnia nękały ją wyrzuty sumienia, które z czasem przerodziły się w złość i nienawiść do nieumarłych, aż popadła w szaleństwo i jedyną przyjemność sprawiało jej masakrowanie ożywionych trupów. Sobie podobnych znalazła wśród szeregów Szkarłatnej Krucjaty, gdzie jej obsesję dzielili również członkowie tegoż ugrupowania. Znalazła się w miejscu, gdzie wszyscy ją rozumieli oraz gdzie mogła karmić swoją nienawiść. Zamieszkała w Szkarłatnym Klasztorze, niegdyś była to kolebka kapłanów w Lordaeronie, a po Trzeciej Wojnie przekształcona została w fortecę Szkarłatnej Krucjaty. Gdy stanęła na czele Szkarłatnych, bractwo stało się jeszcze bardziej nieufanie wobec obcych oraz popadło w jeszcze większy obłęd na punkcie nieumarłych, co skutkowało niepotrzebną śmiercią niewinnych ludzi. Polowała na Plagę we Wschodnich Ziemiach wraz z Renaultem Mograine'em, aż do momentu, gdy dotarły do niej wieści o inwazji Plagi na Hearthglen. Wyruszyła wraz z wojskiem na zachód. Miasto zostało już najechane, lecz zdołała wybić siły, które je zaatakowały. W World of Warcraft Sally spotkać możemy w Scarlet Monastery jako jeden z bossów instancji pięcioosobowej. Jednakże lore'owo przeżyła pierwszy atak poszukiwaczy przygód na Klasztor. Jej ogromna moc wskrzeszenia umożliwiła jej ponowny powrót do żywych, po czym powróciła do klasztoru z Durandem. W dodatku Mists of Pandaria, ta dwójka postanawia na nowo stworzyć Szkarłatną Krucjatę, zapominając o przeszłości. W tym celu palą i niszczą wszystkie dowody na temat starej krucjaty. Sally nie można było tak po prostu zabić, ponieważ za każdym razem jej umiejętności jako kapłanki przywracały ją do życia. W tym celu Lilian Voss, dawny członek krzyżowców, obecnie sługa Mrocznej Pani, wraz z poszukiwaczami przygód atakuje Klasztor. Znając możliwości obecnego lidera Szkarłatnych, postanowiła zakończyć jej żywot za pomocą artefaktu: Blades of the Anointed., który to uniemożliwi Sally zmartwychwstanie jako jednego z nowo powstałych Czterech Jeźdźców. Była silna duchem, a szaleństwo i obłęd za życia zniknęły wraz z jej zgonem. W chwili obecnej służy, wraz innymi Jeźdźcami, nowemu Władcy Śmierci. Spotkać ją jako nieumarłą można było w Legion Fall, a także na Koronie Lodu wraz z nowym Lich Kingiem, w trakcie classowego zadania Rycerza Śmierci. Coś czuję, że w nowym dodatku do WoWa jeszcze o niej usłyszymy.
( Michael Goodchilde w World of Warcraft )
Wysoki Dowódca Michael Goodchilde
Ostatni lider Szkarłatnej Krucjaty, który to zastąpił Sally Whitemane po śmierci. Okrutny, brutalny i zatwardziały rycerz, który to za cel postawił sobie eliminację nieumarłych. Hmm, w sumie to każda ważna postać Krucjaty obiera sobie taki cel. Zebrał resztę żyjących krzyżowców i osiadł w Szkarłatnym Klasztorze. Stanął do walki z Władcą Śmierci w dodatku Legion, gdy ten przybywa ożywić Sally. Przegrywa walkę, a w WoWie spotykamy go w Scarlet Monastery - Crusader's Chapel - jest możliwy do zabicia.
Wydaje mi się, że są to najistotniejsi reprezentanci Szkarłatnej Krucjaty. Zastanawiałem się na Balnazzarem, ale koniec końców jednak z niego zrezygnowałem. Może kogoś jeszcze dorzucilibyście do tej listy? Dajcie znać w komentarzu. Do zobaczenia :)
Autor: Vegov
Źródła:
www.gamepedia.com
komiks: „Ashbringer” – Micky Neilson
World of Warcraft: Kronika vol. 2
Źródła:
www.gamepedia.com
komiks: „Ashbringer” – Micky Neilson
World of Warcraft: Kronika vol. 2
Posty
Komentarze
Prześlij komentarz