Pogadanka: The Burning Crusade

        Hej, witajcie. Chciałbym rozpocząć nowy cykl wpisów na blogu a dokładnie "Pogadanek" na tematy związane z World of Warcraft. Jest to pierwszy wpis tego typu więc dajcie znać czy wam się podoba 😊

       W ostatnim czasie wypłynęła wiadomość, iż Blizzard wysyła ankiety do graczy w których między innymi znajdują się pytania związane z dodatkiem The Burning Crusade. Pytania dotyczą tego czy ankietowany gracz jest zainteresowany kontynuowaniem gry na serwerach z dodatkiem The Burning Crusade . Padają też pytanie czy chciałby kontynuować dana grę obecną postacią z serweru Classic czy zacząć od nowa. Istnieją przypuszczenia iż nowy/stary dodatek do Wow Classic zostanie zapowiedziany na  BlizzConie w tym roku. Wiadomość ta bardzo mnie ucieszyła gdyż właśnie  od tego dodatku rozpocząłem swoją przygodę z uniwersum Warcrafta. W czym leży sukces tego dodatku iż większość graczy tzw starszej daty wspomina go jako najlepszy dodatek wraz z Wrath of the Lich King. Mimo iż nie ma  wielu udogodnień w grze takich jak dzisiaj spotykamy m.in Dungeon Finder to spotyka się z wieloma pozytywnymi komentarzami.

      The Burning Crusade pierwszy dodatek do gry World of Warcraft wprowadzony w Europie i w Ameryce 16 stycznia 2007 roku i okazał się najlepiej sprzedającą grą w tamtym okresie. Ilości sprzedanych gier liczy się w milionach. Dodatek wprowadził 70 poziom postaci, dwie nowe rasy Krwawy Elf i Draenei, klasę Paladyna dla Hordy u Krwawych Elfów i Szamanów dla graczy po stronie Sojuszu u Draenei. W pierwotnej wersji Paladynów jedynie można było spotkać po stronie Sojuszu a Szamanów u Hordy. Dla sympatyków PvP zostały wprowadzone nowe Battlegrounds i pierwszy raz system Aren znany do dziś. Najważniejszym dodanym elementem jest nowy Świat Outland z 6 nowymi krainami na których już swobodnie możemy latać po osiągnięciu odpowiedniego poziomu, zapłaceniu odpowiedniej ilości golda na naukę oraz posiadaniu fly mounta. Dlaczego The Burning Crusade? Opowiem wam jak to wygląda z mojej strony, za co cenie i szanuje ten dodatek. Myślę że wielu z was co mieli przyjemność doświadczać go lata temu podziela moje zdanie.

        Po pierwsze fabuła gry  jest dla mistrzostwem. Płynne przejście z WC3 do WoWa wypadło idealnie. Znajdujemy się w czasach po wygnaniu Płonącego Legionu z Azeroth i pokonaniu Archimonda pod góra Hyjal. Krwawe Elfy są w trakcie odbudowy królestwa po najechaniu Plagi a Draenei dopiero co rozbijają się na Azeroth w trakcie ucieczki przed odwiecznym wrogiem. W pierwszym rozszerzeniu znajdujemy ikoniczne postacie z Warcrafta którymi było nam dane grać i to właśnie one budują klimat dodatku. Dołączamy do ekspedycji Hordy czy Sojuszu by odkryć nowy Świat przekraczając granice "Wrót". 

         Po drugie dla mnie jako fana Lore to w TBC są najlepsze raidy w całym uniwersum, począwszy od Karazhan a skończywszy na Sunwell Plateau. Raidy w których spotykamy i śmiało mogę to powiedzieć legendy Warcarfta. Mile wspominam gdy pierwszy raz przekraczałem próg Black Temple z myślą, że gdzieś tam na szczycie znajduje się zdrajca Ilidan Stormrage z czaszka Gul'dana w dłoni. Rozbudowany, ciężki raid w którym znajdujemy między innymi Akame czy Supremusa. Na tamte czasy był dla mnie ogromny ten błękitny infernal 😀, pewnie nie jednemu rogalowi śniło się iż dropi ostrze Azzinoth z Ilidana. Sam byłem świadkiem takiego dropu lecz nie on dla mnie 😊 gdyż w tamtych czasach grałem paladynem i wymyśliłem sobie że to będzie DPS. Wiem słaby wybór jak na tamte czasy ale uwielbiałem i uwielbiam nim grać. Wtedy dopieszczałem go pod każdy aspektem by choć o jeden punkt zwiększyć AP (Attack Power). Jako fan Blood Elves wielką ciekawość budził we mnie raid Tempest Keemp  na końcu którego mogłem spotkać nikogo innego jak Khael'thasem Sunstrider, zdrajcę który miał być nadzieja a okazał się zguba. Spotkać również możemy Lady Vashj w Serpentshrine Cavern, Archimonda w Battle for Mount Hujal, gdzie przedzieramy się do niego w podróży przez obozy ludzi, orków i nocnych elfów gdzie na końcu pod górę Hyjal znajdujemy Lorda Demonów. Czy tylko ja w tym miejscu mam takie wrażenie , że gdzieś już to było? 😊 Deja Vu - czyli znana nam dobrze misja z WC 3. Ponadto spotkać możemy Maghderidona w Hellfire Citadel, Gruula w Gruul`s Lair. Do czego zmierzam. Te raidy budują fabułę dodatku, gdyż każda z tych postaci jest nam znana co budzi w nas pozytywne emocje. Większość raidów jest bardzo rozbudowana o wiele innych bossów, wiele lokacji przez co raid trwa  parę godzin.

( Główni bossowie w TBC)

        Po trzecie  expienie, odkrywanie świata, bądź bieganie przez jedną krainę w koło przez Bóg wie ile razy było o wiele przyjemnie gdyż wiedzieliśmy że jesteśmy w krainie w której wykonywaliśmy misje jako Ilidan i reszta. Każda kraina wydawała się znana. Outland dzieli się na 6 krain które różnią się od siebie diametralnie. Efekt wszechobecnej suszy i wypalania całej roślinności spowodowany magia orków w Hellfire, przeogromny wodnisty teren skapany w błękicie ukryty w cieniu gigantycznych grzybów  w  Zangarmarsh, tu też ziemie żyzne gdzie natura ma się dobrze jak nie bardzo dobrze w Nagrand, bądź rozerwana kraina za pomocą magi w której oderwane części kontynentu lewitują w Netherstorm. 

         Po czwarte pozytywnie wspominam  zestawy wyposażenia czyli tzw sety t4, t5 i t6. Podobało mi się zdobywanie każdego elementu który w całości dawał wyjątkowe statystyki dla postaci. Zdobycie każdej rzeczy było okupowane licznym pokonywaniem każdego raidu. Ile ja się nachodziłem do Karazhanu bądź do Black Tempie.  Jak skompletowałeś dany set było to widać z daleka i nie trzeba było robić inspekt na Twojej postaci. Wygląd był Twoją wizytówka, on określał jakim jesteś graczem, gdzie chodzisz na raidy. Widząc gracza w secie t5 myślisz kurcze to jest gość a jak ma cały t6 to już mistrz. Samozadowolenie z osiągniętych własnych celów, których nie łatwo było zrealizować to jest magia tego dodatku, ciężka praca i poświęcony czas. Mi jako Paladynowi DPS było ciężko raidować,  gdyż większość class robiło większy DPS niż ja. Nie było możliwości transmogowania sprzętu wiec jak interesował cie wygląd postaci to sety oddawały go idealnie. Zestaw t6 Paladyna nawet w obecny dodatku nosiłam jako transmogowany pancerz. Do póki nie uzbierałeś t4 nie rozpoczęłaś radować t5 i tak aż do t6. Oczywiście mogłeś radować bez tych rzeczy ale większość graczy  tamtych czasach patrzyła na statystki a te sety zwiększały je znacznie.  System setów to rzecz której brakuje mi w ówczesnym Wowie.

       Po piąte - Wbity 70 poziom - super, więc zaczynam robić insty ale tutaj nie ma Dungeon Finder więc jedynym miejscem gdzie mogłem znaleźć ludzi do insty był chat LFG bądź WORLD. Więc spamuje moje AP liderowi i czekam na odpowiedz. Po wielu próbach dostaje się i zaczynam pierwsze dungeony w Hellfire Peninsula oczywiście norm gdyż dodatek wprowadza opcje Heroic instancji które wymagają klucza by tam się dostać i oczywiście odpowiednio rozwiniętej postaci. Po miesiącach farmienia inst mam jako taki sprzęt by iść na pierwszy raid czyli Karazhan lecz jako Paladyn to nie jestem brany poważnie jako DPS więc głównie byłem wybierany jako rozdawca buffa dla wszystkich. Okrutne ale prawdziwe. Zmierzam do tego iż by zacząć raidowac postawa była dobra gildia. Moim zdaniem w TBC było łatwiej o kontakt z innym graczem, powstawały nowe więzi/znajomości na podstawie udanej insty, gdyż wiemy by się "ubrać" musimy mieć dobry skład a po co szukać pugu jak mamy sprawdzonych graczy, ktorzy maja ten sam cel co ja. Teraz jest Dungeon Finder i ten kontakt został okrojony.

       Po szóste system PVP. Pierwszym neutralnym miastem dla obu frakcji jest Shattrath City. Znam tam każdy kąt, ponieważ miałem swój epizod w PvP i aby zapisać się na BG nie było możliwości odpalenia odpowiedniej zakładki i zapisania się do walki lecz być w którymś z miast World of Warcraft  i zapisać się u odpowiedniego NPC. Robiłem zazwyczaj więcej niż jeden BG dlatego bywałem w mieście. To samo tyczyło się zapisów na nowo wprowadzony system Aren.W Shatrath City również umożliwiał dołączenie do BG wiec bywałem tam bardzo często.

       Po siódme profesje nie dawały ci wtedy bonusu lecz po prostu były a plusy ich posiadania wynikały z efektu ich wyskilowania. Miałem Mining i BS a wybrałem tą profesję dla jednego konkretnego miecza czyli Lionheart Blade. Posiadać odpowiedni poziom skilla to jedno ale mieć w plecaku odpowiednie matsy to drugie. Nabiegałem się by zebrać odpowiednią ilość Ore danego surowca lecz to była ta łatwa część. Trudniej było wydropić odpowiednie itemy z mobów które oczywiście były tylko w jednym miejscu w Outland, było ich mało a farmiło ich multum graczy. Potrzebowałem  10 sztuk Primal Might które jak pamiętam mógł wytworzyć gracz posiadający profesje Alchemii. Jedna sztuka Primal Might składała się po z  5 elementów a dokładnie z:  Primal Earth, Primal Fire, Primal Water, Primal Air i Primal Mana, ALE jeden z pięciu w/w primali składał się z 10 innych elementów jak np  Primal Fire składał się z 10 Mote of Fire. Dane Mote dropiło z odpowiedniego moba a procent dropu wynosił 23 i żeby było tego mało to wypadało po jednej sztuce. Więc wyobraźcie sobie ile musiałem poświęcić czasu by to zdobyć. Szarpać się o moba z innymi graczami, bronić się przed graczem z innej frakcji to chyba zrozumie gracz, który sam to przeżył. Druga opcja to masz pełno golda i wydajesz tysiące na matsy po czym robisz sobie broń :) 

      Po ósme w The Burning Crusade wprowadzono pierwszy raz rozbudowany system reputacji, która umożliwiała dzięki odpowiedniemu poziomowi wzbogacić się o odpowiednie itemy no i oczywiście mounty. Pierwsze zdobycie  Onyx Netherwing  Drake wymagało odpowiedniego poziomu reputacji, wykonanych zadań no i złota. Jest kilka frakcji umożliwiających zakup wyjątkowych mountow. Nie było możliwości zakupienia bądź wygrania itemu które dodaje Ci np. 250 punktów reputacji, wykonywało się jedynie Daily Questy. Zdobywanie reputacji również wymagało więcej czasu niż w obecnych czasach.

       Uważam ze TBC był dodatkiem wywołującym w graczu efekt samo zadowolenia z ciężko wykonanej pracy do zebrania pełnego setu uzbrojenia, wybicie odpowiedniego rate na arenie, wyskilowanie profesji by wytworzyć unikatowa rzecz czy też latanie rzadkim mountem.  Na te wszystkie rzeczy musieliśmy poświęcić dużo czasu,cierpliwości oraz nawiązać kontakty co w efekcie finalnym dawało nam dumę i radość. Dzisiejszy WoW jest moim zdaniem uproszczony dla gracza by łatwiej było mu zdobyć dana rzecz, wbić reputację czy szybciej iść na instancje. Wielu graczy którzy mieli okazje grać w pierwszej odsłonie dodatku lata temu pewnie podzielają moje zdanie i sami by dołożyli parę rzeczy które wspominają z uśmiechem na twarzy. Te osiem rzeczy powyżej utkwiło mi najbardziej w pamięci może dla tego że nieraz raz rzuciłem kur.. gdy nie dropnął miecz itp. ;)  W The Burning Crusade ceniłem poziom trudności by "coś" osiągnąć w zależności na jakim etapie byliśmy to trzeba było włożyć wiele pracy by mieć poczucie satysfakcji z siebie. Ekipo Blizzarda mam nadzieję że te ankiety nie były bez powodu i będzie mi dane znowu przekroczyć portal do Outland co sprawiło by mi wielka radość z powrotu do moich początków. A wy jak myślicie zagości TBC na naszych serwerach ? Co sądzicie o TBC?  Było wam dane grać w 2007 roku jak wyszedł ? Jak wspominacie The Burning Crusade? Dajcie znać w komentarzu :) trzymajcie się :)

Autor: Vegov